اثر ساختار عامل پخت آمینی آروماتیک بر فشردگی مولکولی و خواص مکانیکی رزین اپوکسی پخت‌شده

فرضیه: رزین‌های اپوکسی‌ از پرمصرف‌ترین رزین‌ها در جهان هستند. عوامل بسیاری روی خواص مکانیکی این خانواده از پلیمرها اثر‌گذار است که از اثر برخی عوامل مانند فشردگی مولکولی بر خواص مکانیکی این رزین‌ها نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. مهم‌ترین عامل اثرگذار بر فشردگی مولکولی و خواص مکانیکی رزین‌های اپوکسی پخت‌شده، ساختار شیمیایی عامل پخت است. در این مقاله، اثر ساختار عامل پخت آمینی آروماتیک بر فشردگی مولکولی و خواص مکانیکی رزین اپوکسی پخت‌شده بررسی شده است.روش‌ها: برای پخت رزین اپوکسی از روش مذاب استفاده شد. ابتدا عامل پخت مدنظر، ذوب و سپس رزین اپوکسی به آن اضافه شد. برای مطالعه اثر ساختار عامل پخت، از سه عامل پخت متافنیلن دی‌آمین (m-PDA)، ارتوفنیلن دی‌آمین (o-PDA) و 4،2-دی‌آمینوتولوئن (2,4-DAT) استفاده شد. فشردگی مولکولی با استفاده از روش پراش پرتو X و(XRD) مطالعه شد. همچنین، وزن حجمی رزین‌های پخت‌شده با روش ارشمیدس اندازه‌گیری شد. در نهایت، اثر فشردگی مولکولی بر خواص مکانیکی با انجام آزمون کشش بررسی شد.یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده از آزمون‌های XRD و خواص مکانیکی نشان داد، فشردگی مولکولی با استحکام مکانیکی رابطه مستقیم دارد و با افزایش فشردگی مولکولی، استحکام کششی نیز افزایش می‌یابد. با تغییر عامل پخت از m-PDA به o-PDA، فشردگی مولکولی افزایش و در نتیجه استحکام کششی نیز افزایش یافت. با به‌کاربردن عامل پخت 2,4-DAT، به علت افزایش ممانعت فضایی در اثر وجود گروه متیل، تراکم مولکولی کاهش و در نتیجه استحکام کششی نیز کاهش یافت.